ΑΙΤΗΜΑΤΑ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΩΝ ΜΑΛΑΝΔΡΙΝΟΥ

Φυλακές Μαλανδρίνου 08/02/2012

Προς: τον κυρ. Υπουργό Δικαιοσύνης & Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων

Κοινοποίηση:

- Στον κύρ. Πρόεδρο του Ελληνικού Κοινοβουλίου

- Στους κρατούμενους όλων των Σωφρονιστικών καταστημάτων

- Σε όλα τα ΜΜΕ

Κύριε Υπουργέ,

Εμείς οι κρατούμενοι των Φυλακών Μαλανδρίνου, που αποτελεί ένα ακόμη από τα σύγχρονα κολαστήρια της Ελλάδας, αποκαλούμενο κατ’ επίφαση «Σωφρονιστικά καταστήματα» σας ανακοινώνουμε ότι πλέον η κατάσταση ‘έχει φτάσει στο απροχώρητο. Οι πάντες ομολογούν δημοσίως και χωρίς ίχνος ντροπής την αποτυχία του συστήματος και το γεγονός ότι οι συνθήκες που επικρατούν σε όλες τις φυλακές της χώρας είναι απάνθρωπες, εξευτελιστικές και αδιανόητες για οποιοδήποτε κράτος, ιδιαίτερα εάν θέλει να αυτοπροσδιορίζεται ως «Κράτος Δικαίου», αλλά κανείς δεν είναι διατεθειμένος να κάνει κάτι για αυτό. Αντιθέτως, ακούστηκαν ως και αισχρές και κατάπτυστες απόψεις σύγχρονων Δικτατορικών, υπό την κάλυψη της Βουλευτικής τους ασυλίας, σύμφωνα με τις οποίες δεν έγινε και τίποτα σπουδαίο αν μερικοί από εμάς πεθάνουν από ασιτία, από μεταδοτικές ασθένειες, από το κρύο και τις εντελώς ακατάλληλες συνθήκες διαβίωσης που αντιμετωπίζουμε καθημερινά. Και αυτά ακούγονται από «ανθρώπους» που ως πολιτικοί έχουν κάνει μια τρύπα στο νερό, που καταδυναστεύουν επί χρόνια τον Ελληνικό λαό και που τριγυρνούσαν ως κομματικοί «Νεολαίοι», με αρβύλες και τσεκούρια ανοίγοντας κεφάλια.

Σας ενημερώνουμε λοιπόν ότι από σήμερα, 08/02/2012 και μέχρι να γίνουν αποδεκτά τα αιτήματά μας, ο αγώνας θα κλιμακωθεί με αποχή όλων ανεξαιρέτως των κρατουμένων από την εργασία τους, πράγμα που σημαίνει ότι θα πρέπει να προσλάβετε προσωπικό και να το πληρώνετε για τις εργασίες που πραγματοποιούμε εμείς, μια και το μόνο που φαίνετε ότι ενδιαφέρει τους πολιτικούς είναι τα χρήματα.

Κύριε Υπουργέ,

Όπως και εσείς έχετε παραδεχθεί δημοσίως, οι ποινές που επιβάλλονται στη χώρα μας είναι και άδικες και εξαντλητικές, εξαιρώντας ορισμένα αυτόφωρα αδικήματα και κάποιες περιπτώσεις σκληρών εγκληματιών, στις φυλακές βρίσκονται οι φτωχοί που δεν έχουν που δεν έχουν χρήματα να εξαγοράσουν την ποινή τους ή χρήματα να εξασφαλίσουν την υπεράσπισή τους, οι αδικημένοι που καταδικάστηκαν σε εξωφρενικά μεγάλες ποινές σε σχέση με το αδίκημα που διέπραξαν και οι αθώοι, στους οποίους το διεφθαρμένο σύστημα Δικαιοσύνης, που εσείς εκπροσωπείτε σήμερα, ξέσπασε ‘όλο το μίσος και την εμπάθειά του για να διασκεδάσει τις αδυναμίες του και να συγκαλύψει τις ευθύνες του, και φυσικά, οι εξοντωτικές ποινές δεν αγγίζουν τους πραγματικούς εγκληματίες, οι οποίοι είτε έχουν τα χρήματα και την δύναμη να ξεφεύγουν, είτε είναι μέρος του διεφθαρμένου αυτού συστήματος και είναι εκείνοι που έχουν οδηγήσει την Ελληνική Δικαιοσύνη στα χάλια που βρίσκεται και κατ’επέκταση οδήγησαν την χώρα στην ηθική και οικονομική καταστροφή, δημιουργώντας καθεστώς πλήρους ανομίας, αυθαιρεσίας και ατιμωρησίας για τους ίδιους και τους ομοίους τους.

Για όλους τους παραπάνω λόγους ζητούμε:

1. Να υποχρεωθούν δια νόμου οι δικαστικοί και εισαγγελικοί λειτουργοί της χώρας να εφαρμόζουν κατά γράμμα τους Νόμους, το Σύνταγμα, την Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, την Παγκόσμια Διακήρυξη Ατομικών και Πολιτικών Δικαιωμάτων του Ο.Η.Ε. και τις υπόλοιπες Διεθνείς Συμβάσεις, καθώς και τους Διεθνώς Παραδεγμένους Κανόνες Δικαίου, για να σταματήσει επιτέλους η υπερπαραγωγή κρατουμένων, η φυλάκιση αθώων και οι εξοντωτικές ποινές που επιβάλλουν αδικαιολόγητα και αυθαίρετα.

Οι Φυλακές θα αποσυμφορηθούν πραγματικά μόνο όταν και οι εισαγγελείς θα σέβονται τον Νόμο.

2. Να σταματήσει η κατάχρηση των διατάξεων για την προφυλάκιση και να τεθούν ουσιαστικές προϋποθέσεις για την προσωρινή κράτηση κατηγορουμένων, η οποία ακόμη και σήμερα βασίζεται στην αυθαίρετη και γελοία εκτίμηση ότι πρόκειται για «ύποπτους τέλεσης νέων αξιόποινων πράξεων», ακόμη και όταν δεν υπάρχει καμία σχετική ένδειξη, με αποτέλεσμα την προφυλάκιση αθώων, τον υπερπληθυσμό των Φυλακών και την μετατροπή των διατάξεων σε αθρόα προκαταβολή ποινής.

3. Να γίνουν επιτέλους σεβαστά τα Ανθρώπινα Δικαιώματα και στη χώρα μας. Στερηθήκαμε την ελευθερία μας, Είτε δίκαια, είτε άδικα, καμία όμως Δικαστική απόφαση δεν μας μετατρέπει σε Βαρέλια με τοξικά απόβλητα για να μας αποθηκεύετε. Έχουμε δικαίωμα να κοιμόμαστε σε κρεβάτι, έχουμε δικαίωμα σε ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, έχουμε δικαίωμα στη χορήγηση ατομικών ειδών καθαριότητας, έχουμε δικαίωμα στη χορήγηση ατομικών ειδών καθαριότητας, έχουμε δικαίωμα στη χορήγηση ατομικών ειδών καθαριότητας, έχουμε δικαίωμα στη μόρφωση, έχουμε δικαίωμα στην πρόσβαση στην πληροφόρηση, έχουμε δικαίωμα στην εργασία, έχουμε δικαίωμα να τρώμε ανθρώπινο φαγητό, έχουμε δικαίωμα στη συνεύρεση με τον/την σύντροφό μας, έχουμε δικαίωμα στην επανένταξή μας στην κοινωνία και την επαγγελματική μας αποκατάσταση και είναι έγκλημα κατά της Ανθρωπότητας και να μας στερείτε σκόπιμα τα Βασικά Ανθρώπινα Δικαιώματά μας.

4. Να σταματήσουν επιτέλους οι Ελληνικές Φυλακές να αποτελούν αποθήκες ψυχών, τις οποίες στοιβάζεται αδιακρίτως σε χώρους που μόνο σωφρονισμό δεν είναι ικανοί να επιβάλλουν. Ποιος θα επανενταχθεί στην κοινωνία όταν έχει ξεριζωθεί βίαια, για ατελείωτα χρόνια από το οικογενειακό, κοινωνικό και επαγγελματικό περιβάλλον του; Απαιτούμε άμεση και πραγματική μείωση του χρόνου έκτισης των ποινών για να αποσυμφορηθούν και οι φυλακές: έκτιση των 2/7 με οποιονδήποτε τρόπο για ποινές φυλάκισης, έκτισης 3/7 με οποιονδήποτε τρόπο για ποινές κάθειρξης, έκτιση 12 ετών πραγματικής κράτησης για την ισόβια κάθειρξη και χορήγηση απόλυσης με όρους υποχρεωτικά όταν ο κρατούμενος επέδειξε καλή συμπεριφορά και δεν τιμωρήθηκε πειθαρχικά. Μπορείτε να είστε βέβαιοι ότι όσο παρατείνεται η κράτηση ενός ανθρώπου, τόσο πιο πολύ αποκόπτεται και αποξενώνεται από την κοινωνία που θέλετε, υποτίθεται, να προστατέψετε. Όπως είναι Διεθνώς παραδεκτό και διαφαίνεται και από επιστημονικές μελέτες, ακόμη και στην περίπτωση που θα πληρούσαν οι Φυλακές τους όρους κράτησης ανθρώπων, ο σωφρονισμός τους ακυρώνεται από τον υπερβολικά μεγάλο χρόνο παραμονής στη φυλακή.

5. Κατάργηση των διατάξεων που προβλέπουν έκτιση 4/5 της ποινής για να χορηγηθεί υφ’ όρων απόλυση, έκτιση 2/5 της ποινής για χορήγηση άδειας και έκτιση 20 ετών για χορήγηση υφ’ όρων απόλυσης προκειμένου για ισόβια κάθειρξη, σε όσους κρατουμένους έχουν καταδικασθεί με τις επιβαρυντικές περιπτώσεις του νόμου για τα ναρκωτικά. Οι τακτικές άδειες και η υφ’ όρων απόλυση πρέπει αν χορηγούνται με τις ίδιες ακριβώς προϋποθέσεις για όλους ανεξαιρέτως τους κρατουμένους, ανεξαρτήτως αδικήματος που φέρονται να διέπραξαν, διότι είναι ανεπίτρεπτη η άνιση μεταχείρισή τους και η σκληρότερη τιμωρία κάποιων κρατουμένων επιλεκτική.

6. Αθροιστική έκτιση του υπολοίπου της ποινής σε περίπτωση υποτροπής κατά τη διάρκεια του χρόνου δοκιμασίας και μάλιστα χωρίς ευεργετικό υπολογισμό των ημερών εργασίας, για να πάψει το φαινόμενο υπότροπων κρατουμένων αμέσως μόλις βγαίνουν από τις Φυλακές. Αναγνωρίζουμε ότι η απόλυση υπό όρους μόλις εκτιθεί μέρος της ποινής αποτελεί μια επιπλέον δοκιμασία και είναι απαράδεκτο ο υπότροπος, ο οποίος ευεργετήθηκε ουσιαστικά εκτίοντας μέρος της πρώτης ποινής, να εκτίει και τις επόμενες με τους ίδιους όρους και τα ίδια ευεργετήματα με όσους διέπραξαν ένα και μοναδικό αδίκημα στη ζωή τους.

7. Να σταματήσει το φαινόμενο της, αναιτιολόγητης και με φθηνές προσχηματικές δικαιολογίες, άρνησης χορήγησης τακτικής άδειας. Όταν ο κρατούμενος συμπληρώνει τις προϋποθέσεις, η άδεια πρέπει να χορηγείται υποχρεωτικά, διαφορετικά παραβιάζεται η αρχή της Ισότητας και δημιουργείται αίσθημα αδικίας. Άλλωστε, σύμφωνα με τα στοιχεία του Υπουργείου Δικαιοσύνης, μόνο το 3% των κρατουμένων κάνει κακή χρήση της άδειας που του χορηγήθηκε.

8. Εργασία για όλους, γιατί είναι δικαίωμα όλων των κρατουμένων να εργάζονται, εάν επιθυμούν, ώστε να μειώνουν το χρόνο έκτισης της ποινής τους ή να εργάζονται για δικό τους όφελος. Σε καμία περίπτωση δεν ευθύνεται ο κρατούμενος όταν θέλει να εργαστεί και η Πολιτεία δεν του το επιτρέπει, με οποιοδήποτε προσχηματική δικαιολογία.

9. Άμεση ίδρυση θεραπευτικών κοινοτήτων για τους τοξικοεξαρτημένους, σε όλα τα Σωφρονιστικά καταστήματα της Χώρας. Είναι αδιανόητο να αρνείται η Πολιτεία στους τοξικομανείς να απεξαρτηθούν, αλλά να τους σπρώχνει τεχνηέντως όλο και βαθύτερα στον Καιάδα της εξάρτησης, για να μην σκέφτονται και να μην αντιδρούν για όσα συμβαίνουν.

Κύριε Υπουργέ,

πρέπει επιτέλους να αναγνωρισθεί ότι οι απάνθρωπες και εξευτελιστικές συνθήκες κράτησης, όπως και ο ιδιαίτερα μεγάλος χρόνος κράτησης και η αδικία που βιώνουν οι κρατούμενοι οδηγούν στην υποτροπή, πολύ συχνά πριν καν εξέλθει ο κρατούμενος την πόρτα της Φυλακής. Το ίδιο το διεφθαρμένο σύστημα που τον έστειλε εκεί, τον αναγκάζει να παρανομήσει ξανά για να επιβιώσει και του στερεί κάθε δυνατότητα επανένταξης στην κοινωνία, εξεύρεσης εργασίας και εξασφάλισης των Βιοτικών του αναγκών. Αυτή η ασφυκτική για τον κρατούμενο κατάσταση, όχι μόνο δεν σωφρονίζει, αλλά οδηγεί απευθείας στην υποτροπή, στην διατάραξη της ψυχικής υγείας του κρατούμενου ή ακόμη και στην αυτοκτονία του, καθώς συνειδητοποιεί την αδικία και την άνιση δικαστική μεταχείριση που επικρατεί, με τους πραγματικούς εγκληματίες να μην τιμωρούνται και να μην φυλακίζονται ποτέ, τη στιγμή που ο ίδιος καταδικάστηκε και εκτίει μια υπέρμετρα μεγάλη ποινή σε σχέση με το αδίκημα που διέπραξε ή ενδεχομένως, δεν διέπραξε καθόλου. Τι σας κάνει λοιπόν, να πιστεύετε ότι ο κρατούμενος αυτός, που και εσείς παραδέχεστε ότι η Πολιτεία δεν του παρέχει τα μέσα για να επανενταχθεί, που βιώνει καθημερινά τον εξευτελισμό και την απόρριψη και που ήδη έχει αδικηθεί και συνεχίζει να αδικείται, δεν θα οδηγηθεί από εσάς τους ίδιους στη διάπραξη νέων αδικημάτων και στην υποτροπή;
Αντιθέτως, ανερυθρίαστα ομολογήσατε ότι τα ποσοστά υποτροπής κρατουμένων που αποφυλακίστηκαν νωρίτερα με βάση προηγούμενα νομοσχέδια, αλλά και κρατουμένων άλλων χωρών, που παρεμπιπτόντως εκτίουν πολύ μικρότερες ποινές και με αξιοπρεπείς συνθήκες διαβίωσης, είναι συντριπτικά χαμηλότερα από τα ποσοστά υποτροπής όσων εκτίουν την υπέρμετρα μεγάλη ποινή που τους επιβλήθηκε στην Ελλάδα, με τις παράνομες και άδικες ως επί το πλείστον δικαστικές αποφάσεις, ποσοστό που αγγίζει το 80%! Αυτές οι παράνομες και άδικες δικαστικές αποφάσεις, οι οποίες παραβιάζουν επιπλέον και την αρχή της Ισότητας, αποτελούν την πηγή του προβλήματος και συσσωρεύουν στις

Φυλακές ανθρώπων που δεν θα έπρεπε καν να βρίσκονται εκεί. Και είναι ανήκουστο, κύριε Υπουργέ, όλα τα παραπάνω να είναι γνωστά και να ομολογούνται δημοσίως, την ώρα που εξακολουθεί να επικρατεί καθεστώς ατιμωρησίας, ανομίας, διαφθοράς και χάους. Οι δικαστικοί λειτουργοί παριστάνουν ότι τηρούν ευλαβικά το Σύνταγμα και τους Νόμους, ενώ οι ίδιοι είναι υπεύθυνοι για την κατάσταση αυτή, οι ίδιοι φορτώνουν τις φυλακές με αθώους και μικροεγκληματίες, δικάζοντας με δύο μέτρα και δύο σταθμά, αφήνοντας στο απυρόβλητο τους πραγματικούς εγκληματίες, αυτούς που κατέστρεψαν και συνεχίζουν να καταστρέφουν την Ελλάδα. Δυστυχώς, μια μεγάλη μερίδα Ελλήνων δικαστών ενδιαφέρονται μόνο για τις οικονομικές απολαβές τους και την διαιώνιση της ίδιας κατάστασης, εξυπηρετώντας ιδιοτελή συμφέροντα και αρνούμενοι παράνομα να ελεγχτούν για τον τρόπο που δικάζουν.

Για τους λόγους αυτούς, σας ενημερώνουμε ότι επίκειται και ομαδική προσφυγή κρατουμένων, ενώπιον του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου για τις απάνθρωπες και εξευτελιστικές συνθήκες που βιώνουμε καθημερινά, εκτίοντας την ποινή μας. Ταυτόχρονα, σας ενημερώνουμε ότι επίκειται και ομαδική προσφυγή ενώπιον του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου, εναντίον όλων όσων είναι υπεύθυνοι για τα εγκλήματα κατά της Ανθρωπότητας που μαζικά διαπράττονται σε βάρος μας, είτε πρόκειται για δικαστές που εξέδωσαν παράνομες και άδικες δικαστικές αποφάσεις, είτε πρόκειται για πολιτικούς που γνώριζαν τα προβλήματα και δεν έκαναν τίποτα για να τα διορθώσουν.

Ιδιαίτερα προσφεύγουμε εναντίον εκείνων που αποκρύπτουν σκόπιμα την κατάντια της Ελληνικής Δικαιοσύνης και εμφανίζονται ως υπερασπιστές της κάνοντας λόγο περί δήθεν ανεξάρτητης Δικαιοσύνης αρνούμενοι τον έλεγχό της, με σκοπό την διαιώνιση της κατάστασης αυτής και την συγκάλυψη των εγκλημάτων τους.

Οι ίδιοι άνθρωποι είναι αυτοί που επωφελούνται επί σειρά ετών από την κατάσταση αυτή για να αποφεύγουν τον έλεγχο, τόσο τον δικό τους, όσο και των συμφερόντων που εξυπηρετούν, και ονομάζουν «παρέμβαση» τον νόμιμο έλεγχο που οφείλει να ασκεί η Πολιτεία στους δικαστές και στις αποφάσεις τους, ώστε να διαπιστώνει ότι πράγματι πρόκειται περί ανεξάρτητης και όχι Ανεξέλεγκτης και Ασύδοτης Δικαιοσύνης.

Σύμφωνα με τον καταστατικό χάρτη του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου, τον οποίο έχει προσυπογράψει η χώρα μας, η υπόθεση περιέρχεται στη Δικαιοδοσία του διότι πρόκειται για μαζικά εγκλήματα για τα οποία η Ελλάδα είτε αδυνατεί, είτε αρνείται να επιβάλλει τον νόμο, μας είναι αδιάφορο τι από τα δύο συμβαίνει.

Ας αναλάβει ο καθένας τις ευθύνες του.

Οι κρατούμενοι του Γ.Κ.Κ. Β΄

Τύπου Μαλανδρίνου.