Αναδημοσίευση από: http://athens.indymedia.org
Φασιστικές συμπεριφορές που έφτασαν μέχρι και τον ξυλοδαρμό κρατουμένου στο "ευαγές ίδρυμα" των φυλακών Κορίνθου. Ακολουθεί κείμενο τεσσάρων κρατουμένων καθώς και κείμενο του κρατούμενου Χ.Α. που δέχτηκε την επίθεση των «ανθρωποφυλάκων». Καμία ανοχή.
«Την τελευταία εβδομάδα καταστάσεις ακραίας φασιστικής συμπεριφοράς εξελίσσονται στο «δουκάτο» των φυλακών Κορίνθου. Και λέμε δουκάτο, γιατί διευθυντές, αρχιφύλακες, υπαρχιφύλακες, υπάλληλοι είναι σχεδόν όλοι ντόπιοι, κάποιοι με κοινά επώνυμα, που προφανώς βλέπουν τη φυλακή ως ένα ιδιόμορφο «οικογενειακό τσιφλίκι» τους
Στις 3 Ιανουαρίου 2011 γυρίζει από άδεια ένας από τους συγκελίτες μας και αντί να επιστρέψει στο κελί ,–όπως συμβαίνει πάντα μετά τις άδειες-, όπου βρίσκονται ακόμα τα προσωπικά του αντικείμενα, τον τοποθετούν σε άλλο κελί όπου κοιμάται κάτω. Στη θέση του (και στο κρεβάτι του) φέρνουν κρατούμενο, που μόλις είχε έρθει από άλλες φυλακές. Αντιδράσαμε έντονα απαιτώντας να επιστρέψει ο συγκρατούμενός μας στο κελί. Τότε, ο αρχιφύλακας Σωτήρης Τζιαβίκος (της γνωστής οικογένειας ανρθωποφυλάκων Τζιαβίκων) –για να δείξει ποιος είναι το αφεντικό και ότι δεν σηκώνει διαμαρτυρίες και «απαιτήσεις» από την πλευρά των κρατουμένων- διέταξε να φύγουν αμέσως από το κελί και οι άλλοι δύο από εμάς και να πάνε σε θαλάμους. Φυσικά και αρνηθήκαμε κάθε μετακίνηση, λέγοντας ότι η μόνη περίπτωση να μας μετακινήσουν είναι να μας πάνε στο πειθαρχείο…Ο αρχιφύλακας διέταξε να μαζέψουμε τα πράγματά μας, φροντίζοντας ταυτόχρονα να μας ενημερώσει ότι «εδώ γίνεται ό,τι θέλει εκείνος».
Λόγω αξιοπρέπειας –που δεν διαθέτουν οι ανθρωποφύλακες και γι’ αυτό δεν την κατανοούν- αρνηθήκαμε και πάλι, διεκδικώντας το αυτονόητο και το ελάχιστο ∙ τη δυνατότητα, δηλαδή, να επιλέξουμε (όσο μπορεί κανείς να μιλά για «επιλογή» μέσα στις άθλιες συνθήκες του εγκλεισμού) τους ανθρώπους που θα συμβιώνουμε, αρνούμενοι να μας μεταχειρίζονται ως αντικείμενα που τα τοποθετούν σε ράφια όπως και όποτε θέλουν.
Δύο μέρες μετά, την Τετάρτη 5 του μήνα, το μεσημέρι, την ώρα που κλείνει η φυλακή, οι ανθρωποφύλακες αφού κλείδωσαν τα κελιά, έβγαλαν τον έναν από τους συγκελίτες μας στο διάδρομο, του φόρεσαν χειροπέδες και άρχισαν να τον ξυλοκοπούν ώσπου να τον πετάξουν στο πειθαρχείο. Φυσικά, όλοι καταλαβαίνουμε πόσο διαφορετική θα ήταν η κατάσταση και οι συνέπειες αν είχε συμβεί το αντίθετο…
Η αναφορά των γεγονότων έχει να κάνει με τα όσα επιβάλλει η αξιοπρέπειά μας καθότι δεν περιμένουμε ούτε ζητιανεύουμε τίποτα από καμία «αρμόδια αρχή». Έχουν άλλωστε αποδείξει εμπράκτως… πόσο «ευαίσθητοι» είναι απέναντι σε φυλακισμένους-απόκληρους, φτωχοδιάβολους, μετανάστες και σε όσους αμφισβητούν την εξουσία τους»
Οι κρατούμενοι από το κελί 2
των φυλακών Κορίνθου
Χαράλαμπος Αβραμίδης
Petrov
Δημήτρης Τσικρικης
Χριστόφορος Κορτέσης
Kείμενο του κρατούμενου Χαράλαμπου Αβραμίδη
Από τη στιγμή που βγήκα από το κελί, δέχθηκα απρόκλητα επίθεση από τους υπαλλήλους Γιώργο Μίχου, Βασίλη Κωτση και Μαρίνο Σταύρου. Δεχόμενος χτυπήματα και βλέποντας τις χειροπέδες που κρατούσαν, κατάλαβα αμέσως τι θα περνούσα στα χέρια τους. Διότι γι’ αυτούς εμείς οι κρατούμενοι δεν είμαστε άνθρωποι αλλά σώματα-σακιά. Δεχόμενος την επίθεση και των τριών, ήταν λογικό να αντισταθώ. Γνωρίζω καλά ότι από εδώ έχουν περάσει και άλλοι κρατούμενοι που βασανίστηκαν σε ακόμα μεγαλύτερο βαθμό. Μέχρι να με δέσουν με χτυπούσαν «προσεχτικά», δηλαδή στο σώμα και στα πόδια και όχι στο πρόσωπο. Αφού μου έβαλαν χειροπέδες με τραβούσαν για 3-4 μέτρα σαν τσουβάλι με κοπριά. Κάποια στιγμή κατάφερα να ανασηκωθώ και τότε ξεκίνησε ο δεύτερος γύρος. Ο Μίχος με έπιασε κεφαλοκλείδωμα και με βαρούσε στο αριστερό αφτί –που ακόμα βουίζει και έχω έντονους πόνους- και στα πλευρά. Με πέταξαν σε ένα κελί-πειθαρχείο γεμάτο βρωμόνερα και ακαθαρσίες, μ’ ένα ελεεινό στρώμα πεταμένο στο πάτωμα. Η υγρασία έκανε τα χτυπήματά μου να πονάνε ακόμα περισσότερο. Τα βράδια δεν κοιμόμουν καθότι γνωρίζω από άλλους που έχουν βρεθεί στην ίδια θέση τι μπορεί να γίνει εκεί μέσα τη νύχτα… Άρχισαν και να με δουλεύουν, λέγοντάς μου «έλα ρε Μπάμπη, τι να έκανε κι ο Μίχος, εντολές εκτελούσε» -προφανώς του αρχιβασανιστή-αρχιφύλακα, ή «έπρεπε να ήμουν εγώ βάρδια εκείνη τη μέρα να δεις τι θα πάθαινες» άκουσα και ότι «εντάξει μωρέ και πάλι λίγα έπαθες, έπρεπε να πάθεις χειρότερα».
Η άμεση αντίδραση και η αλληλεγγύη από την πλευρά των συγκελιτών μου και προκειμένου να «μη γίνει θέμα» έκανε τους ανθρωποφύλακες να αρχίσουν τις «γλύκιες». Όμως, όση κολόνια και να βάλουν πάνω τους, πάλι γουρουνίλα θα βρωμάνε.
Μετά από τρεις μέρες στο πειθαρχείο με πήγαν σε θάλαμο, όπου αντί για 10 κοιμούνται 26 άτομα, κάποιοι και δύο σε ένα κρεβάτι, λέγοντάς μου ότι σε δέκα μέρες θα επιστρέψω στο κελί μου…
Χθες ήταν η σειρά του αδερφού μου
Σήμερα είναι η δική μου
Αύριο, όλων μας
ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΝ ΟΙ ΒΑΣΑΝΙΣΜΟΙ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΩΝ ΣΤΑ ΚΟΛΑΣΤΗΡΙΑ ΠΟΥ ΟΝΟΜΑΖΟΥΝ ΦΥΛΑΚΕΣ
Χαράλαμπος Αβραμίδης,
Φυλακές Κορίνθου
7-01-2011
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου